docs/kstars/csphere.docbook

0001 <sect1 id="ai-csphere">
0002 <sect1info>
0003 <author
0004 ><firstname
0005 >Jason</firstname
0006 > <surname
0007 >Harris</surname
0008 > </author>
0009 </sect1info>
0010 <title
0011 >De hemelbol</title>
0012 <indexterm
0013 ><primary
0014 >Hemelbol</primary>
0015 <seealso
0016 >Coördinatenstelsels aan de hemelbol</seealso>
0017 </indexterm>
0018 <para
0019 >De hemelbol is een denkbeeldige gigantisch grote bol, met de aarde in het middelpunt. Alle objecten die aan de hemel te zien zijn kunnen worden beschouwd als te liggen op de oppervlakte van deze bol. </para
0020 ><para
0021 >Natuurlijk weten we dat de objecten aan de hemel niet echt op een bol liggen met de aarde in het middelpunt, dus wat is dan het nut van zo'n constructie? Alles wat we aan de hemel zien is zo ontzettend ver weg, dat we hun afstanden onmogelijk kunnen schatten door er alleen maar naar te kijken. Omdat hun afstanden voor het oog onbepaald zijn, hoef je alleen hun <emphasis
0022 >richtingen</emphasis
0023 > te kennen om te weten waar ze aan de hemel staan. Op deze manier is de hemelbol een heel handig model om de hemel op af te beelden. Noot vertaler: Tegenwoordig heeft men via allerlei technieken van veel van deze objecten een redelijk idee van hun werkelijke afstanden, en kan men een driedimensionaal model maken. Toch blijft de (tweedimensionale) hemelbol een heel praktisch hulpmiddel. </para
0024 ><para
0025 >De richtingen van de verschillende objecten aan de hemel kunnen in (twee) getallen worden uitgedrukt in een <link linkend="ai-skycoords"
0026 >coördinatenstelsel aan de hemel</link
0027 >. </para>
0028 </sect1>